بررسی میزان آگاهی دانشجویان دختر دانشگاه های شهر تهران از مهارت های زندگی

مقدمه و هدف: نظر به اهمیت و نقش مهارت­های زندگی در تامین بهداشت روانی دانشجویان، مطالعه حاضر به تعیین میزان آگاهی دانشجویان دختر دانشگاه­های شهر تهران از مهارت­های زندگی می­پردازد. روش­کار: در این پژوهش توصیفی ـ پیمایشی جامعه مورد مطالعه تمامی دانشجویان دختر شهر تهران می­باشد، که از بین آنها 585 نفر با روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند . به وسیله پرسشنامه محقق ساخته آگاهی از مهارت­های زندگی آنان سنجیده شد و داده­های به دست آمده در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بررسی داده­های حاصل از پرسشنامه نشان می­دهد که 9.3% دانشجویان آگاهی کمی از مهارت­های زندگی دارند، میزان آشنایی 47.5% دانشجویان در حد متوسط و 43.2% آنها آگاهی زیادی از مهارت­های زندگی دارند. همچنین نتایج پژوهش نشان می­دهد که بین مقطع تحصیلی دانشجویان و میزان آگاهی از مهارت­های زندگی تفاوت معناداروجود دارد (0.05>p)، اما بین عوامل جمعیت­شناختی مورد بررسی و میزان آگاهی از مهارت­های زندگی تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه­ نهایی: نتایج این پژوهش نشانگر اهمیت توجه هرچه بیشتر به آموزش مهارت­های زندگی در دانشگاه­ها می­باشد. با توجه به آنکه تقریباً 9% دانشجویان دختر آگاهی کمی از مهارت­های زندگی داشته­اند، و از آنجا که نتایج پژوهش­ها نشان می­دهد بین مهارت­های زندگی با بهداشت روان رابطه مستقیم و با رفتارهای پرخطر رابطه معکوس وجود دارد، لازم است تا برنامه ریزی مدون و اجرای جامعی در زمینه آموزش مهارت­های زندگی دانشجویان صورت گیرد.